Als er iets goed nieuws is geweest in 2022 op Erve Knots, dan is het wel dat het met Kaatje heel goed gaat. Sinds ze terugkwam van het zomerreces op haar privécamping, loopt ze veel beter dan de afgelopen twee jaar. Haar hoefjes worden nooit helemaal goed, maar ze loopt voor haar doen veel en ze stapt gemakkelijk van de ene ruif naar de andere. Bijna twee jaar bracht ze voornamelijk op haar knieën door en daar is nu geen sprake meer van. We hebben eigenlijk geen idee wat haar

Vandaag moest Brandon naar de tandarts. Zijn gebit is schoongemaakt en er zijn drie tandjes getrokken. Brandon is een dagje ouder inmiddels en de narcose greep hem aan. Om 16 uur mochten we hem ophalen en toen was hij nog een beetje groggy. Inmiddels is het 21 uur en ligt meneer prinsheerlijk op zijn kussen voor de kachel. 27 december 2022, dinsdag

Kerstavond 2022. We zijn deze kerst met zijn tweeën (en natuurlijk met alle dieren). Het wordt een kerstweekend van kleine klusjes en niks moeten. Dat is fijn na een periode waarin we het een en ander voor onze kiezen kregen. Het verdriet om Okja ebt weg, maar de stress zit er nog in en ik krijg niet zoveel uit mijn vingers (vandaar ook zo weinig berichtjes hier). Ook met werk lag er veel op mijn bord. Een lastige periode verwerk ik het best door gewoon wat te rommelen op het

Brandon zit er verbijsterd naar te kijken: we hebben een echte kerstboom! Een héél kleintje, maar toch een echte. Waar ik de afgelopen 12 jaar een kunstkerstdecoratie in de vensterbank zette en de stekker in het stopcontact stak, is er dit jaar ruimte voor iets meer kerst. Vorig jaar hadden we nog zeven honden (waaronder twee grote kanjers) en daarmee was het onmogelijk om ook nog een boom in de kamer te zetten. Die zou onmiddellijk omver gelopen zijn. Nu we nog maar drie hon

De zorg voor en de zorgen om Okja zijn ons niet in de kouwe kleren gaan zitten. We zullen nog wel even nodig hebben om alles een plek te geven. Intussen gaat het leven op Erve Knots gewoon door. Wie vooral ook gewoon door is gegaan, is varken Teun. Hij brengt vrolijkheid en plezier op ons erf. De kleine man is altijd druk op zoek naar lekkertjes (de eikels zijn gelukkig op, anders ontploft ie nog), hij meldt zich als hij knuffels wil (dan gaat hij plompverloren voor je voeten

Op 17 september kwam je bij ons wonen, na een fijn leven bij Belinda, waar je samen met Flappie zulke gelukkige jaren had. Toen Flap overleed was je op zoek naar nieuwe vrienden om samen mee te de wroeten, te slapen, te eten en te praten. Wat deed je het geweldig op ons erf, je was meteen thuis. Ik zie je nog in een grote kuil liggen, die je in een mum van tijd gegraven had, onder de struiken, bij de vijver. Ik zie je voor de achterdeur staan drentelen, wachtend op je voerbak

Tot onze grote schrik lag Okja vanochtend buiten haar stal. Het goede nieuws is dat ze heeft geprobeerd te lopen. Het slechte nieuws is dat ze direct weer omgevallen is en dat ze nu buiten ligt. In de loop van de dag heeft ze zichzelf verder naar het zand verschoven, maar kon niet opstaan. Toen het donker werd kon Dick het idee niet verdragen dat ze vannacht buiten zou liggen. Ik was op dat moment nog aan het lesgeven elders in het land. In overleg met onze buurmannen is besl

Gisteren verloren we bijna alle moed, want Okja bewoog alweer een dag niet nadat we juist een sprankje hoop hadden gekregen. Vanochtend was Peter Klaver, de gespecialiseerde dierenarts, bij haar. Ook hij staat voor een raadsel. Haar hart is goed, haar temperatuur ook en ze reageert normaal op contact. Ze staat alleen niet op. Wat kunnen we doen? Eigenlijk niet anders dan bidden en hopen. De vraag lijkt vooral: hoe lang houden wij dit vol en wordt ze niet ziek van al dat ligg

De hele dag heeft ze doodstil gelegen. Ze at en dronk wel, maar daar was alles mee gezegd. Deze avond kwamen de buurmannen weer om Okja te helpen keren en ineens werd ze iets levendiger. Het keren ging makkelijker - ze leek wel mee te werken- ze bewoog haar poten en haar kop, ze 'praatte' meer. Toen we haar over de ruggengraat kriebelden begon ze zelfs helemaal te bewegen. Ze lustte nog graag wat water en een flinke hap hooi. Zou het dan toch....? Het is nu ruim 10 dagen gele

We maken ons grote zorgen. Vorige week heeft Okja zich verstapt en had een zere voorpoot. Ze heeft een dag plat gelegen, maar daarna heeft ze toch weer vijf dagen redelijk kunnen lopen. Sinds twee dagen ligt ze echter weer helemaal plat. Ze eet, drinkt, plast en poept, maar er is geen beweging in te krijgen. Vanochtend hebben twee buurmannen, Johan en Gertjan, geholpen haar te keren en dat is gelukt! Ze ligt nu dieper in de stal, onder een warmtelamp en een dekbed. We staan i