Vandaag weer eens een foto van de honden languit. Drie van de zeven in beeld. Wij krijgen nooit genoeg van die heerlijke uurtjes tussen 6 en 8 als we, met een bord op schoot, een tv-serie zitten te kijken met alle honden om ons heen. 25 september 2021, zaterdag

De twee witte slachtkonijnen, Poppy en Lelie, hebben het erg naar hun zin in de Huppelhoek (zo heet het konijnengedeelte). Als ik 's ochtends met voer aankom, maakt Poppy haast een salto in de lucht en racet ze voor me uit. Volgens mij ziet konijnengeluk er zo uit. 23 september 2021, donderdag

Hoewel we heel wat beweging krijgen op het erf, hebben Lara en ik besloten om elke dag te beginnen met een wat steviger wandeling. Direct na het voeren stappen we in de auto en gaan naar het dichtstbijzijnde bos voor een tempo-wandeling van drie kwartier. Lekker om de dag mee te beginnen. Lara vond het eerst wat vreemd, maar nu heeft ze haar wandelschoenen al aan als we uit bed komen. Nadat ik terug ben, nemen Dick en Merbin haar nog een keer mee voor een wat korter wandeling

Het gaat al weer wat beter met Els. Ze loopt rond als vanouds. De antibiotica werkt. Ook haar buik is minder dik. Ze eet iedere ochtend met smaak haar bordje slobber. Het bevalt haar wel dat ze geen droge brok krijgt, maar dat het nu aangemaakt is met warm water. Ik vrees dat ze vanaf nu eist dat er iedere ochtend zo'n bord pap klaar staat. Nou, vooruit dan Els, voor jou is niets teveel. 19 september 2021, zondag

Gisteravond hebben we afscheid genomen van Mies. Ze kon al een poosje niet zo goed eten en, optimistisch als we zijn, dachten we dat er iets met haar tandjes was. Er bleek echter een tumor in haar keel te zitten. Ze stapte dapper door de behandelruimte van de dierenarts en klom spinnend op schoot. Ze sliep heel rustig in. Mies was de oudste Erve Knots bewoner (niemand weet precies hoe oud ze is, maar het moet ergens tussen de 17 tot 20 jaar zijn), ze woonde hier al jaren vóór

Generaal Eddy heeft de boel onder controle. De kleinste van het hele stel staat altijd vooraan als er iets te regelen valt. Klein hartje, grote broek. We noemen hem trouwens ook wel: Knakworst, Ed Kroket, Eddemans, Burgemeester en Ed Raket. Generaal bevalt hem het best. 16 september 2021, donderdag

Vandaag was er grote schrik over Els (vrouw Holle). Gisteren liep er bloed uit haar kling en al een poosje leek ze een wat dikkere buik te hebben. Wel was ze levendig als altijd en at goed. We hebben dierenarts Peter Klaver gevraagd om langs te komen. Ik maakte me gisteren nog geen grote zorgen, maar vanochtend stond ze niet op uit haar strobed. Voorbereid op het ergste kwam Peter langs. Toen hij er was dartelde Els echter al weer over het erf. We denken nu dat het een ontste

Nog even en hij wordt 16, onze Gijs. Een grijs snuitje een beetje doof (als hem dat uitkomt), dat is alles wat er van zijn hoge leeftijd te merken is. 's Ochtends als eerste uit de veren om de tuin te inspecteren en 's avonds als laatste binnen, hij is graag aan het werk. Gijs is onvermoeibaar. Met zijn bijna zwarte ogen kijkt ie nog even pienter de wereld in als toen hij net bij ons was. Hij redt zich prima tussen alle grote honden en start vaak het 'huilconcert' van de roed

Sinds lange tijd weer eens een dagje in het midden van het land gewerkt en rond vijf uur op huis aan. Dát heb ik geweten. Files, files, files. Om vijf uur vertrokken, even na acht uur thuis. Hoewel ik mijn kantoor in Amersfoort nog vaak mis, weet ik nu weer waarom dit niet meer te doen was. Thuis stonden de koeien op mij te wachten. Dat is een beter uitzicht dan auto's en asfalt. 10 september 2021, vrijdag

Als ik 's ochtends op het erf kom, steken Els en Ollie bij de eerste beweging die ze zien, hun neus is de lucht. 'Komt daar ons voer aan?' Ze lagen vanochtend zo mooi in de lage zon. Het was het begin van een prachtige vroege herfstdag (ruim 25 graden was het!). We hebben er allemaal van genoten en Els en Ollie niet het minst. 8 september 2021, woensdag