afscheid van Loenie
Onze kleinste is er niet meer. We hebben Loenie afgelopen woensdag in moeten laten slapen. Ze had nierfalen. Loenie kwam op 20 augustus 2012 bij ons wonen. Ze was het buitenleven niet gewend, maar ze bleek een buitenpoes. En hoe! Jarenlang bepaalde zij wie van de katten waar mocht zijn op het erf. Onze prinses van het erf. Eigenlijk was het hele erf háár terrein en ze was bijna altijd buiten. Muizen vangen, bij de grote dieren liggen, bomen klimmen: Loenie had haar plek gevonden. Met haar bijzondere ogen (ze keek altijd een beetje boos) was ze één van onze grote schatten. Vorige week was ze ineens veel bij me. Ze wilde geaaid worden tot ik een ons woog. Achteraf lijkt het of ze afscheid kwam nemen. Ze was toen nog heel levendig, dus ik maakte me niet teveel zorgen. Woensdag was ze ineens heel sloom en gelukkig konden we direct terecht bij Makatsi (de fijnste kattenkliniek van Nederland). Het was duidelijk dat haar leven erop zat. Wij weten één ding zeker: Loenie heeft haar beste leven geleid! Dag lieve Loen, we missen je heel erg, maar zijn heel dankbaar dat je in ons leven was.
5 augustus 2023, zaterdag
Wat een ontroerende poes en verhaaltje. Nu in de poezenhemel, zeker 🔆