een flinke jaap

Zo denk je 'er is even niets aan de hand met onze dieren' en zo zit je bij de dierenarts. Gisterochtend bleek Mica een flinke snee in zijn lies te hebben. Die had hij de avond ervoor al opgelopen, want er lag bloed op de plek waar hij altijd slaapt (achterop mijn bed). Hij kwam die avond laat al in paniek naar binnen scheuren, net als een paar andere katten. Ze waren ergens van geschrokken en zijn gevlucht onder en over de poort van ons erf. We vermoeden dat Mica daar ergens is blijven haken (net als Mathilde in maart van dit jaar).

Meneertje deed alsof er niets aan de hand was, maar toen ik 's ochtends de wond ontdekte, bleek ik zijn ingewanden te kunnen zien. Gelukkig kon hij direct terecht bij Makatsi en daar hebben ze hem netjes gehecht. Nu ligt ie tevreden voor zich uit te kijken, en laat iedereen trots zijn hechtingen zien. Stoertje is het.

Wij hebben de toegang over en onder de poort meteen aangepakt en een paar spijlen weggezaagd. Nu kunnen ze sneller en makkelijker naar binnen vluchten. Of roofdieren nu ook naar binnen kunnen is even afwachten. Naast alle zorg voor de dieren is het veilig houden van iedereen een kunst apart.

donderdag, 15 augustus 2024