afscheid van Max

Er brandt een kaarsje voor katertje Max, want vanavond hebben we afscheid van hem genomen. Max had al een paar jaar een gezwel aan zijn oog dat langzaam groter werd. De afgelopen dagen werd hij sloom en vanavond bleek dat de kanker zeer waarschijnlijk uitgezaaid was naar zijn longen. We besloten dat het nu genoeg was. Max kwam uit de opvang van Makatsi in Nieuw-Amsterdam negen jaar geleden bij ons. Hou oud hij is geworden, is niet te achterhalen, hij was al een aantal jaren oud toen zijn eerste eigenaar hem daar achter liet. We hebben Max het best mogelijke leven gegeven. Hij was een echte struinkater, hij trok graag door de omgeving en was overal op het erf te vinden. Sinds hij ziek werd, was hij dichter bij huis en heel vaak bij mij in de Klaproos. Elke dag lag hij naast me als ik aan achter de laptop zat. Max was geen gemakkelijke kat, hij was lange tijd niet erg vriendelijk, kon uithalen en was een plaskat. Ongeveer iedere centimeter van ons huis heeft eraan moeten geloven. We hebben de muren met watervaste verf geschilderd en alle vloerbedekking vervangen door zeil voor hem. Het was het allemaal waard, want voor ons hoeven dieren niet alleen maar lief en makkelijk te zijn. Hem heerlijk rond te zien struinen was beloning genoeg. De maanden dat hij zieker werd, werd hij ineens een grote knuffelkat en gelukkig hebben we hem die knuffels ook volop kunnen geven. Onze mooie, markante Max, we hadden jou niet willen missen.