een woud van kruid

Aan de achterkant van ons erf, achter de houtwal, is een oase van Vingershoedskruid ontstaan. Ik weet nog dat ik in de eerste jaren dat we hier woonden, alle planten al vroeg uit de grond trok, want ik was bang dat de dieren er van zouden eten. Het is namelijk hartstikke giftig. Ik had de dieren onderschat, want die zijn zo slim dat ze het gewoon niet eten. Tegenwoordig staat er elke twee jaar een heel woud van kruid. Prachtig, en goed voor de bijen.