we hebben een wonder nodig

Het volgende moeilijke moment staat voor de deur. Ik schreef al dat het niet goed gaat met Hector. Hij eet nu al ruim drie weken nauwelijks. We dachten dat het aan zijn tanden lag, maar zijn gebitsbehandeling heeft niet geholpen. Tijdens deze behandeling ontdekte de dierenarts een bult (tumor?) in zijn buik. We zijn nu bijna twee weken verder en hij eet nog steeds nauwelijks. We krijgen er per dag met de grootste moeite een stukje appel of een speculaasje met een slok appelsap of bouillon in. Donderdag komt dierenarts Peter Klaver weer en kijken we of er nog iets anders te bedenken is, maar de kans is groot dat hij moet inslapen. Hij wordt met de dag zwakker. Zijn grote vrienden houden hem warm en kijken heel veel naar hem om. Het is ontroerend om te zien. Ik probeer er uit alle macht niet aan te denken dat het echt afgelopen zou kunnen zijn en verwen Hector zoveel mogelijk. Dadelijk ga ik weer even bij hem liggen om zijn buik te aaien. Willen jullie alsjeblieft helpen een wonder te laten gebeuren?