rust in de wei en frustratie in de auto

Onze buurvrouwen lagen vanochtend van een afstandje rustig te kijken hoe iedereen hier voer kreeg. 'Wij liggen gewoon ín ons voer', zeiden ze, 'dat is toch veel gemakkelijker?' Vaak zijn ze wat nieuwsgieriger en staan ze vlak bij de omheining. Waarschijnlijk is het nieuwe er wat vanaf en is lekker blijven liggen een betere optie. Bovendien was het nog vroeg.

Het uitje naar het bos was trouwens een fiasco. Dick had met veel moeite een broek aangekregen over de slangen van de vacuümpomp. Daarna had hij zich in de rolstoel gehesen en die hadden we vervolgens naar buiten geworsteld en bij de auto gezet. Dick draaide zich in de auto en ik klapte de rolstoel in zodat die achterin de auto paste (we waren intussen een half uur verder). Lara stond te popelen en sprong ook in de auto. Ik reed het erf af en zette de auto in voorruit om weg te rijden en toen ....... klonk de irritante piep van de pomp. Dat ding zou 8 uur zonder stroom moeten kunnen, maar is al na een paar minuten leeg, zo bleek. De pomp mag niet stoppen en dus moesten we direct terug om dat ding weer aan de stroom te leggen. Ooit vinden we het vast grappig, maar dat was het vanochtend niet. Zoveel moeite en dan niet kunnen gaan. Na wat gescheld en gemopper mijnerzijds hebben we Dick weer het huis in gekregen en ben ik met stoom uit mijn oren maar alleen met Lara en Teun gaan wandelen. Laten we hopen dat dat ding er morgen af mag. Het doet niks en het maakt Dick nog immobieler dan hij al is.