Peter Koekebakker

Wick en Donder liggen in de deuropening van de keuken. Wick alert en Donder met zijn karakteristieke blik. Vandaag heeft deze foto een speciale betekenis. Beide honden zouden hier niet zijn als één bijzondere man hen niet gered had van een akelig zwerversbestaan in Spanje. Die bijzondere man is Peter Koekebakker. Afgelopen nacht is hij overleden. Nog maar 58 jaar. Peter heeft eigenhandig een groot asiel opgezet in het zuiden van Spanje. Een plek waar een dierenleven niets waard is. Duízenden heeft er gered. Honden, paarden, katten, varkens, konijnen. Om hem heen is een organisatie ontstaan, Animal in Need. Zij zorgen ervoor dat honderden honden per jaar een veilig thuis ergens in Europa krijgen.

Ik heb Peter ontmoet op een Animal in Need-dag. Ik had al veel over hem gehoord en gelezen. We spraken over onze honden en over zijn werk. Wat een bewondering dwingt hij af. Als je weet wat voor strijd hij elke dag weer aanbindt met dierenmishandelaars en autoriteiten. Alles om voor dieren een beter bestaan te realiseren. Zijn gezondheid liet dit harde werk eigenlijk niet toe. Zijn bevlogenheid zorgde ervoor dat hij doorging tot hij erbij neerviel. Er was geen andere weg voor hem. Animal in Need gaat door, dat weet ik zeker. Er zijn inmiddels zoveel medewerkers met hart en ziel betrokken bij het werk van deze stichting. Nu eerst tranen om dit grote verlies en daarna door op de inspiratie die Peter gaf.