elke avond

Zo ziet dat er dus uit. Elke avond op de bank. Brandon zit tegen mij aan geplakt en de rest ligt daarom heen. Op de foto zie je het moment dat ze net hebben gegeten, of nog bezig zijn (Mas). Die avonden op de bank zijn ons heilig. Slapende honden om ons heen, een fijne Netflixserie op tv. Meestal van zeven tot negen. Dan gaat Dick slapen en ik vertrek naar mijn schrijfhuis. Voor ons kan hier niets tegenop. Zijn we raar? Vast wel, maar gelukkig vinden onze honden het prima.

Normaal zie ik er trouwens niet uit als een rugbyer. Dat komt omdat die trui omhoog schuift als ik zit.