Wick is dood

Vanmiddag om drie uur is Wick ingeslapen. Afgelopen avond en nacht had hij veel pijn en vanochtend hebben we een afspraak gemaakt bij een dieren-internist in Ommen, want het was duidelijk dat dit meer was dan een blaasontsteking. We konden om twee uur terecht voor een echo. Wick werd in een speciale houding gelegd en daardoor hoefde hij geen narcose om zijn buik te bekijken. Het was direct duidelijk dat het helemaal mis was. Blaaskanker. Vergevorderd. De arts en zijn assistent waren geweldig en Wick sliep in onze armen rustig in. We zijn heel verdrietig. Wat hadden we hem graag langer dan anderhalf jaar bij ons gehad. Het ging juist zo goed met hem. Hij was uit zijn schulp en genoot zo van de spelletjes in de wei, het met mij meelopen als ik poep liep op te ruimen, van de knuffels en van de bank waar hij languit op kon liggen. Ik heb zo'n verdriet om alles wat niet meer kan zijn. Nog veel meer spelletjes met onze slimme Wick, nog veel meer lekkere hapjes, nog veel vaker bij ons liggen. Het mocht niet zo zijn. Lieve, lieve Wick, wat missen we jou. Gelukkig ben je gekend en is er van je gehouden. Voor altijd in ons hart.