mankepootjes

Tot nu toe gaf ik de varkens hun jaarlijkse schurftspuit, katten en honden hun medicijnen en moest er af en toe ergens een pleister op. Nu ben ik ineens ziekenverzorger van een mens. De wond aan Dick zijn been is namelijk nog niet veel beter en die moet ik nu elke dag verbinden. Eerst een soort watergel, dan een vettig gaasje, dan een soort maandverband, dan een elastisch verband en dan het gips en dan de speciale schoen. Een heel gedoe. Alle middelen zenden ze je gewoon toe vanuit het ziekenhuis. Gisteren mocht Dick van de vacuümpomp af en nu mag hij een beetje lopen. Hoera! Hij heeft nu wat bewegingsvrijheid en kan weer boven slapen. We hoeven nu ook niet meer de hele dag bij hem te zijn. Het slechte nieuws is dat het erop lijkt dat de achillespees het niet doet en dat de wond niet heelt. Donderdag weer naar het ziekenhuis voor overleg. Zoals het er nu uitziet had hij zich beter niet kunnen laten opereren, dan was het resultaat hetzelfde geweest, maar dan zonder wond. Balen. De dieren vinden het super om het baasje weer in actie te zien. Hij loopt wel wat raar, vinden ze, maar ach, we hebben wel meer mankepootjes op het erf.